Nakarat (Aras):
Görmez, o bizi görmez
Doğmayan ölmez
Gerçi farketmez, farketmez
Eğmez, ben boyun eğmem
Beni sen karaladın ama ben çözmeden vazgeçmem
Aras:
Siyah beyaz bu mahkeme
"Yaşam" denen bu felsefe
Unuttuğum bu ben de ne? (Unuttuğum bu ben de ne?)
Bu insan hep gözü arar
Bu insan hep gözü arar
Ve tüm yalanlara kanar
Unuttuğun bir duyguyu
Hatırlamak için doğar
Ve tüm tuzaklara düşer
Ve tüm yalanlara kanar
İnsan hep gözü arar
Nakarat (Aras):
Görmez, o bizi görmez
Doğmayan ölmez
Gerçi farketmez, farketmez
Eğmez, ben boyun eğmem
Beni sen karaladın ama ben çözmeden vazgeçmem
No.1:
Ya ya
Zehir ve zıkkım şu sofranın hâline bak
Yaz, yaz kaç yazarsa kaç yazar?
Kimse demez "Derdi neydi?"
Tek gördüğün dolu bardak
Karanlık odalarda gençliğini yak ve bırak
Böyle oldu, neyse iyi sorma sakın, değdi mi?
Yılda bir de olsa denk gelir Sor, Can düzeldi mi?
Fark ederse kahrolayım sok şu dar kafamı
Boğulmak istemiyorum, bu yüzden ayılmam dayım, ha
İzledim gözlerimle gördüğümün tersini
Çizdim önüme geleni, sikerim içini fesat serseri!
Hesap yapmam bilirsiniz Belirsizlik sevincimiz olmuş
Bu gökyüzünden düşerken kayboluşlar
Son zamanlar baktıklarıma yapma n'olursun
İçten içe kudurdum, sakinlikten yoruldum
Sandığından daha fazla koşturdum
Belki bir kez söner kalırsın
En sonunda kimse seni görmez
Nakarat (Aras):
Görmez, o bizi görmez
Doğmayan ölmez
Gerçi farketmez, farketmez
Eğmez, ben boyun eğmem
Beni sen karaladın ama ben çözmeden vazgeçmem
