Allame:
Kahrımdan ölmek üzereyim
Saatime kurulu bomba düzeneği
Patlamaya hazırım oku dizeleri
Acaba benimle gelir mi birileri
Gidiyorum meçhule doğru bi' diyara zorum
Ama kolay oldu bu feragat ağrı yok
Sadece boşluk ağrıyor her gün
İstihkakım çizdi yol iznin yok
Nu bi' deliden akıl almaya benzer
Ama konu derin o merakını bi' nebze giderir
Düşünce steril
Üzülme bi' torba kemik bi' deri
Kalsa da bu deli lazım olanı verir
Ağzın için icabına bakar hemen has biçimde
Çık hadi bu bok işin içinden sıkıl kılı kırk yararak seçil ve
Bir köşeye otur al verilen notu yap emredileni
Soru sorma azâd ederler
Maazallah ilan ederler seni deli kim firar ederse
İtâatsizin uçar ensesi bunun en baba metaforu dişler ve pense
O zaman uzağı hayal etme otur evinden bi' değişim olur mu dersin
Benim ilhamımın izahı yok iltihap dolu günlerimin meyvesi
Ruhunu bozar ilaçlar irfanın hastaysa talip olan neylesin
Hiç keyfime değmesin dertler izimi sürmesin istersin
İstersen olmuyor bilirsin ki insansın
Buna zor emek vermesi
Nakarat (x2):
Işıkların sönmeden
Pişman olmadan ellerin kırışmadan (Gör, yap, tut)
Dudakların kilitli kalsın
Ziyan etme gel hislerin tutuşmadan (Sert karanlıktan evvel)
Allame:
Öfkenin ger iplerini
Bekler hissettiklerini
Ölüm hiç beklenmedik an ister ektiklerini
Ver ona sevdiklerini
En olmaz dediğini bulup alacak elinden
İstediğin şekil at nara
Çöküşünü kaç kez gördü bu yerküre dizlerinin
Yok oluşun iliklerini dondurur yaşa ilklerini korkunun
Sanki bu gezegene korkuluk kendi hayatına doğrultulmuş bi' namlu bu solduğun
Yaşayamazdın her öldüğünde
Yaşamak sana dert olduğundan
İleri gidemediğin her an Kerbela sana bekler kelle koltuğunda
Elinde bitmiş şişeler sen gibi bitmişse neşen ilk adımın eşeler Geçmişini neşter ile beleş her hamlesi acıyla pekişirken
Ruhunla seviş aklınla çelişirken
Sana dönüşecek acı bile şen bu
Dostluğu tıraş herkesin aldığı aynı bu yalan ilişkiden
Hayatımın her anı domino taşı gibi yıkılıyor ama bu son olacak bak beni bulamayacaklar içime dönük olaraktan
İstediğim anı yaşıyorum kırarak zincirleri kaç sığınaktan
Bok dünyanızı gözlerinize bakarak yakacaklar
Nakarat (x4):
Işıkların sönmeden
Pişman olmadan ellerin kırışmadan (Gör, yap, tut)
Dudakların kilitli kalsın
Ziyan etme gel hislerin tutuşmadan (Sert karanlıktan evvel)
