Ados verse
bugün benden istenen ne varsa atıyorum çöpe
belki de fütursuzca ama artık alıyorum göze
çünkü kaybedecek bir şey kalmadı dünyadan başka
onu da benzettiler kedilerine batıyoruz dibe
insan arıyoruz da kendimiz çok insanız ya
bir kusurda sildik tüm insanları şuursuzca
e şimdi durum vahimdi biz kaldık avucumuzda
ve işte tam da bu yüzden yalnızlık umrumuzda
geriye bıraktıklarımdan ayrı geçmiyor zaman
geçmiyor ne kadar baksam bile burda manzara
yetmiyor gülümsemek kendime söylediğim yalan
net bir bilgim bile yok nedensiz artık ağlamak
sandığa kaldırdım umutlarıma önce baktım olmuyor
sonra yaktım umut zorluyor
gönül kendi kendine mantıklı sormuyor
yerim yok benim yerimde bir ben durmuyor
Nakarat
bir bildiğin varsa anlat ya da sus
neyi bildik ki kalben
geçmişin geleceği zaptetti zaten
bir ömürü heba eder ölümsüz acılar
içinde güven bulunur mu ya huzur
güveni kastettim bazen
gölgemden ala bir dostum yok aslen
bu yangına davetin ölümlük acılar
Ados verse
yürek bir insanın başına gelen en kötü şey
masumiyet yerlere değdikçe oldu tuşe
gözümüzün gördüğü değiştikçe soldu güneş
sevgi yalanmış dediğin vakit son vuruş hep
üstümüzde manidar bir kuraldır ölüm zamansız
hele ki ruhumuz öldüyse hayat karanlık
kaderin yakıcı soğukluğunda sen bucaksız
feragat ettiğin yaşınla başlı başına umarsız
kendi gölgemiz tarafından da terkedildik ilelebet
belli belirsiz bir akıbet
bıraktık da zaten hiç gerek yok tarife
faydasız geliyor bomboş onca sahife
beni bırak da önce git kendine yardım et
ben hep yorumsuz hep bir başka ömüre kafile
zaten bana kadar var iç çekişimde ailem
bırak da gömüleyim silip geçen bu tarihe
Nakarat
bir bildiğin varsa anlat ya da sus
neyi bildik ki kalben
geçmişin geleceği zaptetti zaten
bir ömürü heba eder ölümsüz acılar
içinde güven bulunur mu ya huzur
güveni kastettim bazen
gölgemden ala bir dostum yok aslen
bu yangına davetin ölümlük acılar
